Μια ποιητική αναφορά στην ατελεύτητη διαδικασία οχύρωσης – άμυνας στην οποία βρίσκεται το υποκείμενο σήμερα και στην μετάλλαξη του σε κινητό υβρίδιο – οχυρό. Ένα σώμα, μια άμορφη μάζα που μέσα σε πλαίσιο εξαναγκασμού μετατρέπεται σε πολεμιστή – παρατηρητή κατά το πρότυπο του πειθήνιου σώματος του Foucault.

Μια δυστοπική έγκλειστη μορφή με αναφορές στην Μεταμόρφωση του Κάφκα, έκφραση της αναστολής των διακηρυγμένων δικαιωμάτων της νεωτερικότητας, του εξουσιαστικού χαρακτήρα που ο φόβος φέρει, της υπό περιορισμούς «κατοίκησης» ενός επισφαλούς και ταυτόχρονα δεινού όντος. Ένας κυνηγός και ταυτόχρονα ένα ον σε δεινή θέση κάτω από επιβαλλόμενα όρια, η μη τήρηση των οποίων θα το υποβιβάσουν στην κατηγορία του θηράματος. Η προκληθείσα καθυπόταξη έχει ως αρχή της τον Άλλον. Ο καθένας αποτελεί επόπτη του Άλλου και τελικά καθίσταται επόπτης του εαυτού του.

Εκθέσεις:
Πλωτά Τείχη, Πεδίο Δράσης Κόδρα, επιμ. Βασίλης Ζωγράφος, Θεσσαλονίκη, 2013
Έκθεση αποφοίτων Μ.Ε.Τ, Εκθεσιακός Χώρος «Νίκος Κεσσανλής», Αθήνα, 2012